کاش

کاش  ما آدمها  می دانستیم زندگی یک جاده بی انتهاست وهمگی ما مسافران غریب این جاده ایم وباید چشمانمان را بر گذر قاصدکها باز کنیم که زمان ساز سفر می زند دست به دست هم دهیم بی هیچ پاداش حراج محبت کنیم که همه ما خاطره ایم دیر یا زود رهگذر قافله ایم.... 

کاش به همه چیزهایی که خدا به ما ارزانی داشته راضی بودیم. ...

کاش دنیا باتمام زیبایی هاش دلهایمان را سنگی نمی کرد.. . 

کاش می دانستیم همه سختی ها بیماری ها  امتحان پروردگار است  ...

کاش در تمام لحظه های زندگی مان امید را سرلوحه زندگی قرار می دادیم... 

کاش عاشق می ماندیم... عاشق زندگی می کردیم... عاشق می رفتیم...

کاش ....

آرامش خاطر

امروز بر خلاف روزهای گذشته خوشحالم...به راستی خداوند متعال چه زیبا می تواند شادی را به قلبمان هدیه کند با چیزی ساده که حتی فکرش را نمی کردم  شادی را به قلبم هدیه کرد که هنوز بعد از چند روز شیرینی آن از ذهن و روحم پاک نمی شود  ...

چند روز پیش پسر خواهرم کتاب فارسی  خودش را به من داد تا ازش درس  بپرسم . من کتاب را برگ زدم چیزی را که در آن دیدم  می نویسم شاید آرامشی باشد برای آنان که غمگینند...

تسلی

 ما آدما وقتی دیگران دلگیرن وغمگین ؛ اونقدر باحرفامون دل بیقرارشو ن تسلی میدیم که دیگه اون غم شاید اونقدر ها توی دلش پر رنگ نباشه... این حرف مصداق خودمه... 

وقتی دوستام از همه دنیا خسته میشن؛ بهشون امید میدم ...امید به اینکه هنوز زندگی جریان داره وتا وقتی می دونن که چشمانی هست که به خاطر رنجشون بارانیه زندگی هم ارزش رنج کشیدن داره... 

اما حالا که خودم از همه چیز؛از حافظ ؛ از درختان ؛سبزه ها ؛گلها ؛مردم و بالاخره از خودم دلگیرم 

هیچ کس و هیچ چیز نمی تونه تسکینی باشه واسه قلبم.... حتی محبت چشمها هم قلبم رو آرامش نمی ده... 

خسته ام از مردمی که نامشان عروسکی است 

مردمی که لحن پر کلامشان عروسکی است 

 بی تفاوت از کنار گل عبور میکنند

حتم دارم ایل ما مشامشان عروسکی است

من به نام آینه قسم نمی خورم ولی  

چهره های روشن تمامشان عروسکی است

تسلیت

السلام علیکم یااباصالح المهدى (عج)السلام علیک یاامین الله فى ارض وحجته على عباده(یاصاحب الزمان آجرک الله)ماه محرم بر شما وعاشقان حسین تسلیت عرض

مینمایم 

چرا

چه تنهاییم... 

کسی از ما نمی پرسد  

 چرا غمگین و گریانیم...

شاعر تنها

قول دادم که اگر روزی , روزگاری                سهراب

از من شاعر تنها پرسید

عاقبت فهمیدی  خانه دوست کجاست ؟