«من .. تــو .. آفتـــاب »

«من .. تــو .. آفتـــاب »

" قصه سپــــــــردن دل ، یه حقیقت دروغـــــــــه "
«من .. تــو .. آفتـــاب »

«من .. تــو .. آفتـــاب »

" قصه سپــــــــردن دل ، یه حقیقت دروغـــــــــه "

برای تو....

"وقتی به انتظار تو روز و شب می گذرانم
و زیبایی گریه هایم را جز تهی جایت نظاره گر نیست،
آن وقتها که زیباترین شعرهایم را برایت می سرایم،
گویشم به گونه ای دیگر است.
-با هم از کناره ساحل که گذشتیم،
  نگاه هامان...
در نزدیکترین فاصله به هم،
 برای تو نمی دانم!!!!
ولی برایم ماندنی ترین خاطرات را به ارث گذاشتند.
-شاید حبوط اشک تکراری ترین قصه ام باشد
آنجا که پنجره دوباره بسته است،
  و باد زوزه می کشد.
-دو ،شش،صفر،هفت
و فقط یک درنگ تا اتصال خیال.
دید...دید...دید...:
((دیدی روزهایم چه زود گذشتند
  بی تو...
و حتی با تو!
  با تویی که حالا از پشت پنجره هم نمی بینمت.
ندیدی!
اگر دیده بودی می دانستی،که باران چقدر معصوم است.
  که اشک دروغ نیست،
و مرا با انکارت تازیانه نمی زدی.
گرفتگیهایم را چگونه تحمل کردم؟
بی تابیها،سوختنها،ساختنها،
آنهمه دلواپسیهای کودکانه که بعد از رفتن تو ریخت به جانم؟
حالا چگونه عاشق بمانم؟
  وقتی خوابت را هم نمی بینم،
  تو با خواب من هم بیگانه ای.))
خداوند چگونه می بخشایدم؟
آنگاه که آتش چشمان تو را در خود کشیدم و بلوری دستهایت که خدا خواست در دستهایم نشکستند.
افسوس،من به تو و خودم ستم کردم.
حالا شکسته بال،زیر بارانی از نبودن تو در پشت پنجره از اضطراب می لرزم.
کارم به هیچ می ماند.بیهودگی و توهم.
بنگر دوباره با من دروغ گفت،شعری که خواب را از من دزدید و نگذاشت تا تو را به شعر بکشم.
وقتی به انتظار تو روز و شب می گذرانم قافیه ها را گم می کنم و حساب کلمات از دستم می پرد.
خودم را دوباره ابتدای شعر می بینم
و می بینم، که گویشم به گونه ای دیگر است،
آنگونه که تو دوست داری."


پ.ن:

این شعر رو یه دوست به من هدیه کرد((ازش ممنونم)) منم به اونی که عاشقشم...اما حیف وصد حیف که همیشه اون چیزایی رو که دوست داری از دست میدی...چشمات همیشه باید منتظر نبودن باشه...

بدتر از همه اینکه همه میگن بازی بود وبس....این سخت تر از جداییه...

"حاضرم باشم....ولی کسی مرا نمی خواند"

دنیای کدوم قشنگ تره؟؟؟ من یا سرباز....

تا حالا شده به نقطه برسی وهمون جا متوقف شی؟؟ تا حالا شده  فک کنید که دنیای کی قشنگ تره....14سالم که بود عاشق سربازی بودم....دوست داشتم جای پسرا بودم.نمی تونستم توی ذهنم حلاجی کنم که چرا پسرا از سربازی بدشون میاد....به زور دفترچه میگیرن...با هزار آه واندوه از خانواده ودوستاشون  جدا میشن...4 ماه تموم نقشه فرار میکشن....آخر سر هم که به مرحله اجرا میرسه   ...مرخصی تشویقی میگیرن....هزار تا نقشه میکشن که چجوری خودشون رو واسه مامان لوس کنن و یهو بی خبر بیان خونه که همه رو متحیر کنن....همین داداش مهدی خودم....یه روز صبح که  بیدار شدیم دیدیم یکی تو راهرو خوابیده ویه پتو سرش کشیده...یواشکی پتو را زدیم کنار...وووووووووواااااااااااای که چقدر غیرمنتظره بود .من وخواهرام یه جشن پتو حسابی واسش گرفتیم که تا 3 روز بدنش درد میکرد.....الحق والانصاف که خوب بلدن چکار کنن....از وقتی که میرن خدمت تا زمان ترخیص چنان به زمین وزمان فحش میدن که بیچاره مادرا فک میکنن که اونجا چه بلاهایی سرشون میارن....اما بعد از اینکه گذشت وتموم شد...با دیدن عکسای اون دوران افسوس می خورن...من که متوجه نشدم....فک میکنم فقط خودشون رو لوس میکنن...وگرنه سربازی دنیایی داره واسه خودش....من که هنوز دوستش دارم....دلم می خواد یه کم از محیط کار دور بشم....خودم باشم...دنیای خودم رو دوست دارما...اما لازمه که بعضی وقتا از خودت دور شی...فک میکنم دنیای یه سرباز از دنیای من قشنگ تره...چون فقط دغدغه دوری از خانواده و دوستاشو داره....اما من در یک لحظه صد تا تصویر ذهنی تو ذهنمه که به همش فک میکنم....


بی ربط:

دوست دارم در فراقت هر روز

                    سینه در سینه باد

                                      در کنار آتش...روی پای باران

                                                                  سینه را بشکافم

قطره خونی که به جام یک صدف آویخته

                                       به تو تقدیم کنم...یا که از ابر سفید

                                                                 یه کمی اشک تقاضا بکنم

تا که با قطره اشک

               نامه ای با دل زار

                               بنگارم به نگار

                                          تا نگارم بنگارد غم خود را بر آن

                                                                 تا به تقدیر نگارش گر این غم باشم

"اردیبهشت 79" تلاله

کوتاه

از هر چی کاش وکاشکی  باید بگذریم....یه عمر نشستیم وکاش و کاشکی گفتیم...کاش این بود ...کاش این نبود.حسرت نبود.یه گله کوچولو از خدا بود...میگن کفر نگو....آخه  من خدایی رو که نشه باهاش حرف زد رو دوست ندارم. دلم نمی خواد خدا هم مثل دیگران سرزنشم کنه...که نمی کنه...همینه که عاشقشم...دوست دارم باهاش قهر کنم .دعوا کنم ...ترک نماز کنم....چیه ؟؟؟مگه عیبی داره .خدای  خودمه دوست دارم اذیتش کنم....دوست دارم  یه کم مثل دیگران بیخیال باشم....دوست دارم اگه روسریم افتاد جلو دیگران از ترس دادو بیداد نکنم...دوست ندارم از خدا بترسم....می خوام رفیق باشم باهاش...دلم می خواد وقتی نماز می خونم آرایش داشته باشم...موهامو بیرون بزارم...اصلا با دامن کوتاه نماز بخونم بدون چادر...وقتی به همه چیز آگاهه...وقتی ناظره...چرا موقع نماز !!!! چطور مرد می تونه عریان نماز بخونه...اصلا چرا خدا از راههایی که یه عمر ازش می ترسیدی امتحانت می کنه...اون که می دونه من جنبه این چیزا رو ندارم....یعنی می خواد شکستم رو ببینه؟؟؟!!! دوست دارم یه روز مرد و مردونه بهم بگه چرا...چرا دوست داره سرم رو محکم به سنگ بکوبه...مگه نمی گه اگه کار یه نفر رو راه بندازی 10تا از مشکلاتت حل میشه....آخه من که تو این شرکت روزانه کار خیلی ها رو راه می ندازم.تنهایی ....پس چرا گره کار رو محکمتر میکنه...چرا هر چیزی رو ازش می خوام برعکسش می کنه....نمی دونم ...خودم هم موندم که چرا؟؟؟

"اگر با من نبودش هیچ میلی    چرا ظرف مرا بشکست لیلی"


پ.ن1: این روزا تو ذهنم همش دارم با خدا دعوا می کنم که چرا وچرا وچرا؟؟؟

پ.ن2: خوبم ..خوب ... این همه گله نه از افسردگیه ...نه از مشکلات...(جهت اطلاع )

پ.ن3: بخدا این آدمیزاد دیوانه است

****

دلم گرفته این روزا...

کاش بارون می بارید...خسته ام از خودم.کارم...از نگاه مردم.

کاشکی زیر گنبد کبود....هیچکس نبود...

کاش خدا اون جور که میگفت... تنها بود...اما نیست تنها منم....

منم که خسته ام از جبر زمین و زمان

منم که از ناسپاسی مردم دلشکسته ام....

منم که تنهام....

کاش م.ر.گ رقم می خورد شاید که ابر چشمی باشد  که ببارد....

کاش ن.ب.و.د.م !!!!!!!!!!

به مادرم

مادرم

   ای بهترین آوازه ها

             ای که پیدایی زمن

                     اما نمی آیی چـــــــــــرا؟

                                     ای که مانند ثریا پیش ماه  

                                                 عشق می ورزی و بی خود میشوی

ای که مانند زمــــــــــــــان

      می روی  و نیست در تو جز سکوت

                                       ای مقـــــــــــــدس ...

                                                     بی تو توفیق حضور

                                                             نیست بر مـــــــــــا هیچ نور

پس بیا روشن کن این افلاک را

               نور ده....پایان ده این ظلمات را

                                با وجود خود معطر کن فضا

                                                   تا که از سر* وجــــــــود

                                                                  منزلت یابیم وباشیم

                                                                            بهترین خلق خــــــدا

*سر : راز


 پ.ن:برای مادرم وعزیزترین فرد زندگی ِ عزیزم                                                

...

عاشقم عاشق بچه هایی که در پشت چهره غبار آلودشون یه عالمه حرف تو چشماشونه...

عاشق اون پسرک که با یه وزنه کنار پارک بازی بچه ها نگاهش به پای رهگذراست.هم درس می خونه هم کار میکنه هم بازی بچه ها رو نگاه میکنه...با خنده بچه ها می خنده...اما بازی کردن براش ممنوع...

به مریم گفتم بیا وزن بشیم...رفتم روی وزنه....


سر چهارراه پسرک فال فروش با یه مرغ عشق....به مریم گفتم  چشمامون رو ببندیم و نیت کنیم....    ((گفتم غم تو دارم   گفتا غمت سرآید))


پایین تر دخترک  آدامس فروش!!! به مریم گفتم آدامس که می خوری؟؟؟ ومن عاشقانه چشمهای  بی انگیزه اش را نظر گذراندم...وای  که چقدر زیبا بود...دلم ریخت  چون غم داشت...


و جلو تر دخترک گل فروش ...پای برهنه...در ازدحام ماشین ها .. نگاه هرزه مردان بی بند و بار....


خدایا پس عدالت کجاست؟؟؟

...

سلام ودرود به دوستان

با توجه به اینکه این روزهـــــــــــا شیراز حال وهوای خاصی دارد که بیشتر به درد عشــــاق

می خورد...تصمیم بر آن شد تا جای جای دیدنی شیراز را گشتی بزنیم.متاسفانه چون  یار شفیق در دسترس نمی باشد به تنهایی این کوله بار عشق را به مقصد می بریم....باشد که در گشت وگذار بعدی ....خداوند عطا کند....کجاست آن یاری کننده....


نیست ...!!!!!!!!!!!!!!!!







آهای....؟؟؟؟؟؟؟؟