روزمرگی

سکوت رو خیلی دوست دارم.چون خشمم رو خاموش میکنه .دلتنگی هام رو دور میکنه ...

خیلی سخته تو دلت غوغا باشه و تو در ظاهر آروم باشی ...

دیروز بابا شوخیش گرفته بود و اذیت مامان میکرد. مامان هم که طاقت شنیدن نداشت .این بود که بحث پیش می آمد . من نمیدونم مامان چرا بابا رو بعد از 40 سال زندگی نشناخته و جدی میگیره حرفاش رو ...بد نیستا ...اما بابا وقتی شوخی میکنه چشماش می خنده...واین خنده یعنی اینکه همه چیز آرومه ...

دیروز با اینکه خیلی عصبانی بودم - خیلی الکی و مسخره - اما آرام بودم.آرام ِ آرام  

پ.ن: گل مژه رو اصلا دوست ندارم.اصلا...اما همه میگن به چشمای من میاد