تلاله

این شعر در بهار...اردیبهشت ۱۳۸۱ سروده شده ...که شاعر آن خواهر عزیزم می باشد.  

این شعر هدیه ای بود به من ... 

ای بی خبر... دلم به وقت انتظارها شکستنی است 

بیدار باش که همای دیده ها شکستنی است 

دل بی قرار من... بسان راز بوته تلاله ها 

مست می کند دلش...ولی قرارها شکستنی است 

ای منتظر که حلقه اسارتم به دست توست 

بیرون بریز اشکها ...که بغض ها شکستنی است 

در کنار آن غرور بی صدای مردها 

خلوت اتاق و قفل نازها شکستنی است 

به خدا قسم که قلب آدما شکستنی است 

اشک های اندرون دیده ها شکستنی است 

به خدا رفاقت ورقابت آدمیان به یک طرف 

عشق ها آمدنی است تجربه ها شکستنی است 

تلاله  

نام بوته ایست با گلهای کوچک زرد رنگ. در زمان قدیم برای صید ماهی کاربرد داشته بدین ترتیب که آن را بر سر راه ماهی ها می گذاشتند وماهی ها مست وبی هوش به روی آب می آمدند. 

تقدیم به همه دوستان گلم