به او که مرا دوست نداشت

من آمدنت را ،

          دیدنت را،

در شب های تنهایی خود انتظار کشم.

گل عشق را در خود بشکنم...

                و تنها

باران اشک چشمان تو

" ای یار مهربان"

فاصله را از بین خواهد برد

                  و اکنون،

فاصله من و تو

                   تنها

به اندازه یک تار موی زیبا

                      به اندازه یک قطره اشک

از چشمان توست.

---

چه بی تابانه انتظار میکشم

 چه نجیبانه بر گذرگاهت لبخند میزنم

و چه مشتاقانه

بر رود پر حادثه نگاهت جاری میشوم

و درآنسوی مرداب های تنهایی

چون ذهن دستی تنها

چه فقیرانه

میلرزم...

---

پ.ن: نگفتنش بهتر است