و شاید زندگی همین لحظه ای بود که گذشت... به نگاهم خوش آمدی... هرچند تازه از تکرار هر واژه رنگ پریده به دیوار دلخوشی هایت
پشت کرده ای.. مداد رنگم را به تو می دهم تا هر چه می خواهی برای آبی آسمانت رنگین کمان بکشی... برگ برگ این صفحه سپید از آن دست مشق کودکانه ات... بیا با هم کمی باران باشیم... همین لحظه که می شنوی صدای احساس پنجره را...