1

دیروز..............

 گشت ارشاد خیابونها رو دور میزد و آدم شکار میکرد !!!!

 گشت نامحسوس خیابانها رو دور میزد و ماشین تور میکرد !!!

و من ............

به حماقت هر دو میخندیدم

دلم برای خود ِ خودم تنگ شده بود...اونی که وقتی میخندید صدای خنده هاش سکوت اتاق رو در هم می شکست

زندگیم به روال عادی و همیشگی اش برگشته و من شدم همون تلای شاد و سرحال و خندون

پسره نیم وجب ِ ...18 سال بیشتر نداره  نه شغلی ...نه درآمدی ...نه خونه ای ...اصلا هیچ چیز نداره ...از دار دنیا فقط یه کارت پایان خدمت داره که بهش می نازه   

درک نمیکنم  که اون خانواده چطوری دخترشون رو به این  دادن..  چه تضمینی میکنه که خوشبختش کنه 

نمیدونم بخدا  

دوست دارم بدونم چنین آدمی درکش از زندگی چیه !!!!

به هر حال من موافق باشم یا مخالف فردا عقد میکنه و به آرزوش که ازدواج بوده میرسه 

ای  خـــــــــــــــــــدا     

الهی خوشبخت باشن

...

دارمـــ فکـــر مــے کـنـــــمــ
چـــقـدر خـوبــــ مــــے شــــد 
نـزدیـکــــ صــورتـمـــ نــفـس مــــےکـشـیــــدے 
مــــے دانـــــے ؟ 
مـــــن رُکـــــ تـَـر از آنـــــمـــ 
کــــه / نبــــــوسـمــتـــــ . . .

برای تو که میدانی ....

در شاد باش و آمدن 

             رقصیدن و بر هم زدن 

                        می آیی و دل می بری 

                                           اما چه آسان می بری 

 در رفتن و پنهان شدن 

                در گوشه ای مخفی شدن

                            دل میبری و میروی 

                                          اما چه مشکل میروی 

ختم نوشت: دوستت دارم

هذیانِ شبانه

ساعت نزدیک یک صبحه و من هنوز بیدارم ...نمیدونم چرا خوابم نمیاد.صدای نم نم بارون رو از پشت پنجره شنیدم...پنجره اتاقم رو باز کردم ؛ یه نفـــــــــس عمیـــــــــــــــق .... !!!!

بوی خاک بارون خورده مستم میکنه ... مست ...

هر جا نگاه میکنم تویی...فکرم مشوش شده ...یعنی  الان داری چکار میکنی ؟!!!

دلم برات تنگ شده...

ای قلب لعنتی ...چرا ساز نا کوک میزنی !!!!

بســــــــــــــــــاز  باش و بســــــــــاب...کشک بســـــــــاب 

جهل و وصل

در راهی بس طویل

همراه یک خیال

همراه وهمسفر

با یک فراق بال

پرواز کردم وروحم بسان مرغ

پرواز کرد ورفت, روحم بسان گل

بشکفت آنچه را در خانه دلم متروک مانده بود

خود بی خبر نبود از آنچه می گذشت

در یک دوراهی

در طول یک قرن

من مانده بودم

راهی به سوی جهل راهی بسوی وصل

من مانده بودم

با کوله باری از عشق ومستی

رفتم به سوی جهل

در های وهوی وصل

شاید اگر که وصل می شد رقیب جهل

در مسند رقیب او هم برنده بود 

«شعر از خواهرم دینا از دفتر افسون» 

---

 پ ن: 

دلتنگی من کوتاه وگذراست... مثل رود خاموش وبی صداست...خیلی زود به ندیدن ونخواستن و نداشتن عادت می کند...خیلی زود دوباره مثل خورشید پشت ابر به زندگی این قصه پر رمز و راز لبخند می زند وبه دریا ها دل می سپارد...