هذیانِ شبانه 13

امروز به اندازه همه زندگیم گریه کردم و مثل همیشه هیچ کس نفهمید با اینکه همه میدیدن اشک از چشمام میاد برام قرص سرماخوردگی تجویز میکردن...

دنیاست دیگه

پ.ن: 

دلم اندازه آسمون خدا گرفته و دوست دارم اندازه ابرها گریه کنم. 

برای آن که از دست دادمش. 

برای آن که هیچ وقت برایش سنگ صبور نبودم. 

برای آن که هنوز با تمام وجود دوستش دارم.

برای آن که زندگی ام را زیر و رو کرد و رفت. 

برای او که صدایش. نفسش.غرورش .عظمتش برای من زندگی دوباره س.

برای من بمان و بجنگ. بخاطر من شاد زندگی کن تا در آرامش باشم. 

قول بده...مرد و مردانه

قبول ؟؟