پاک و بی آلایش بگویم

دوست داشتن تو

آنقدر بزرگ شده

که نه، زیر سایه من جا می شود

و نه نگاه تند تو را تحمل میکند

آن روز که دانه اش را بر دلم نشاندی

فکر اینجا را باید می کردیم

که موجودی خواهد شد...

موجودی که نفس می کشد..... شعر می نویسد...

می خندد.... می گرید...

و حرف ما را نیز

نمی خواند

و دیگر کاری  نیز از ما بر نمی آید

دوست داشتن تو

برای خودش

موجودی شده است

پ.ن :

 جانا سخن از زبان ما میگویی...تقدیم به تو...آری فقط تو