همین رو میدونم که همیشه حقیقت اونی نیست که بر زبان جاری میشه ...به جای دعوا کردن و بحث های بیخود یه کم درکش کن...

نمیخواد با کسی باشه...

نمیخواد کسی به حریم خصوصیش تجاوز کنه ...

نمیخواد یه رویای خیالی باشه که میدونه هیچ وقت به حقیقت بدل نمیشه...

تو هم نخواه...نخواه و سکوت کن...به پاس دوستی ها ...به خاطر گذشته های دور...اشک ها و لبخند ها..به قول ِ یه دوست هر چیزی....یه راه ِحل ساده داره و هر سوالی یه جواب ِ ساده...

من میفهمم...درک میکنم و با تمام احترامی که براش قائلم سکوت میکنم تا در آرامش باشه...