وقتی همیشه قهوه ات را تلخ میخوری ... وقتی با تلخی های زندگی بیشتر اخت میگیری ... وقتی به کسی میگویی شکلات تلخ دوست داری ... ممکن است روزی تلخ ترین شکلات را برای خوشحال کردنت از دور دست ترین درخت بچیند !

شاید روزی فکر میکردی اگر این شکلات تلخ را داشته باشی ، نه ... اگر این تلخ ترین شکلات را با دستان او داشته باشی شیرین ترین خواهد شد ولی ...

حقیقت ِ این شکلات تلخ است !!

حتی برای تو ... حتی با دستان او ... این تلخی شکلات است که اشکت را در می آورد ولی او پای ذوق بی حدت میگذارد ،و گاهی مهربانی او حتی به تلخی شکلاتت می افزاید و تو پشیمان از دوست داشتن تلخی بدین حد دست نیافتنی در فکر کنار گذاشتن شکلات و او با تنی زخمی از چیدن این میوه با لبخند منتظر لذت توست !

شکلات را تا آخر بخور ... میخوری ... میدانم ! ولی فردا از او ناراحت نباش،

اگر بی خوابت کرده .... اگر تلخت کرده ... اگر دیگر حتی شکلات تلخ هم خوشحالت نمیکند ./

---

  پاورقی:

از وبلاگ ِ ساعت کوکی ممنونم