دلتنگی مادر...

وقتی مامان خانمی دلخور میشه از کسی به من میگه...منم سعی میکنم دلتنگی رو ازش دور کنم.امروز دیگه از دلداری خودم خندم گرفت 

آخه مامان از بابا دلگیر میشه بهش میگم : "مامان 40 ساله داری باهاش زندگی میکنی ...بخدا هیچی به دلش نیست نباید ناراحت بشی"

از مادر بزرگ ناراحت میشه میگم :" الهی دورت بگردم مادر ِ ...تو نباید از مادرت ناراحت بشی"

از خواهر ها و برادر ها ناراحت میشه میگم : " مامان ِ گلم  به دل نگیر ..میگذره ... شما که نباید از خواهر و برادرها ناراحت بشی..."

از بچه های خودش دلگیر میشه میگم : "مامان خانمی من ،شما مادری...کسی از بچه هاش که دلگیر نمیشه..."

از نوه ها دلخور میشه ..میگم:" فدات بشم اونا بچه هستن...رفتارشون دست ِ خودشون نیست...ما نباید ناراحت بشیم."

از این خندم میگیره که آخه مادر ِ من ،آخر از کی باید ناراحت بشه!!! چقدر و تا به کی  باید گذشت کنه !!

آخرای خندم مامان خانمی رو بغل کردم و صورتِ ماهش رو بوسیدم و گفتم الهی تلا روزی هزار بار فدات بشه...الهی تلا پیش مرگت بشه ...

و با هم گریه کردیم./