هذیانِ شبانه 18

توی زندگی همه ما آدمها احساسات ِ زودگذر بوده که به واسطه شرایطی که داشتیم فکر کردیم این بهترین گزینه واسه آینده بهتره ِ... گزینه ای که میتونه برات مفید باشه و تو رو از فرش به عرش ببره...هیچ وقت سعی نکردم  از شرایطم سو استفاده کنم و قرار هم نیست قانون شکنی کنم...  وقتی میدونم ته ته ته همه ماجراها و احساسات ِ زود گذر  جز پشیمونی نیست  چرا باید شروع کنم ؟! مثل ِ آشنایی دختر و پسر میمونه که توی جامعه ایرانی ما جا نیافتاده ...دختر وپسر اول میخوان که مثل یه دوست با هم رفتار کنن ...خیلی روشنفکرانه !!! اما کم کم عادت میشه ...با اینکه که نمیتونن اون دیدِ مدرن رو تکذیب کنند اما کم کم  به واسطه احساسات و عواطف و  غریزه  تماس ِ هفته ای یا ماهی یکبار کم کم میشه هر روز  و این روزمرگی ها هر آدمی رو دلبسته میکنه و یهو به خودت میای میبینی چشم عقل کور گشته و دل به عقل حکومت میکنه...این فاجعه است...فاجعه !!! 

کافیه قبل از هر دلبستگی کمی منطق بخرج بدیم و فکر کنیم ...بگذاریم عقل و درایت ما فرمانروایی کنه بر احساس و قلب ِ ما...شاید کمی بد بینانه باشه اما این بهترین راه ممکنه میتونه باشه ...

احساس همه دوستام و همه اون کسانی که به نحوی با من در ارتباط هستن برام از هر چیزی مهم تره ...هر چیزی یه جواب منطقی و ساده داره ...من جوابم رو شفاف ( البته به گمانم ) گفتم ...

دنیای تنهایی من با هیچ کسی غریبه نیست...اما تنهایی رو توی سکوت ِ ساده دنیا بیشتر میپسندد تا جریحه دار کردن احساس ِ ادمها...

این منم ...تنها