عید مبارک

میگویند امشب شب زیبایی است و هر چه از خدا بخواهی به عزت و احترام بزرگوارترین موجود بشر خواهی داشت....من سعادت و آرامش را برای تو،سلامتی و جاودانگی را برای او ... و برای خودم !!! نمیدانم ...برای خودم خواستنی ها زیاد است ...

کدام را بخواهم که شرمنده ام نکند  ...مهم ترین ها ؟؟!! آخر هر کدام به نوبت خود مهم است....خدایا پس من چه کنم با این همه خواسته ؟؟؟

پ. ن :

برای برآورده شدن همه آرزوها امشب را احیا میداریم و برای سلامتی همه دوستان و آرزوهایشان فردا  لب از خوردن و آشامیدن میبندیم...باشد که خدا همه را براورده کند و چشم غره ای هم به ما رود.....

عیدتون مبارک دوستان 

مــــــانــــا باشید 

لعنت خدا برمزاحم...شیطونه میگه شمارش رو بگذارم اینجا تا خوانندگان وبلاگم پدر از روزگارش در بیارن...

راستش رو بگو : چقدر برات مهمه من باشم؟؟

بیچاره پیشانی ِ قبیله ام

                            انگار کسی سیگارش را

                                                           میان ِ سرنوشت ِ ما خاموش کرده است

                                                                                                            ” کوشامنش “

روزمرگی

از خستگی و تنهایی و دلخوری که بگذریم این روزا برای من روزای خوبیه ...شاید یه کم تکرار گذشته ها ...خیلی چیزا برام جالبه ...یه جا رفتم برای کار ..پسر جوونی اونجا بود که خیلی برام آشنا بود .حرف که میزد بیشتر میتونستم مطمئن بشم که میشناسمش . ازش پرسیدم ببخشد شما دقیقا کارتون چیه ...و اون برام توضیح داد حالا مطمئن بودم که اون همونیه که فکرش رو میکردم .صداش با 5 سال پیش اصلا تغییر نکرده بود و فقط یه کم مردونه تر شده بود ...فرمی رو که پر کرده بودم نگاهی انداخت گفت آقای ....رو میشناسید؟ گفتم بله ایشون برادرم هستن . من هم شما رو میشناسم ...گفت از کجا ؟ گفتم 5 سال پیش یه 3 تا کانتینر داشتین که هیچ شرکت بیمه ای بیمه نمیکرد براتون ...فک کنم بارتون هندونه بود و آقا داداش من با هزار زحمت برای شما بیمه کرد اونم با مبلغ ناچیز...

اونم با علامت تایید حرفم رو تایید کرد ...

خب این یعنی پارتی که من میتونم به عنوان مدیر امور قراردادها اونجا مشغول به کار بشم و اگر این جور نشه دیگه از بی سعادتی این آقای محترمه...تا ببینیم خدا چی میخواد...

از اول خیابون وصال تا اخرش رو وقتی قدم میگذارم همه به احترام مهدی داداش ..شدید احترام میگذارند و این برام  خیلی افتخاره که داداش مهربون و شناخته شده ای دارم که همه از متانت و تواضع و فروتنی او حرف میزنن...هر جا میرم عزت و احترام داداش برای من احترام و افتخاره که مباهات میکنم به داشتن چنین برادری ...

مهدی جان دوستت دارم

از دفتر ممنوعه

این نوشته رو ساعت 2  نوشتم ....

نمی دونم چرا این موقع شب دلم هوس نوشتن کرد اون هم بعد از مدتها...

من همیشه وقتی دلگیر می شوم...وقتی حس می کنم هیچ کسی محرم قلبم نیست...من هستم و یک دفتر و یک دنیا تنهایی....نمی دانم ...اینبار نه دلم گرفته ... نه غمگینم...اما دوست دارم گریه کنم وکسی  نپرسد که چرا ؟؟؟ ومجبور نباشم جواب چراهایی رو بدهم که خودم از آن بی خبرم ....نه از خدا گله دارم ...نه از دلم ...اما نه... 

از دلم دلگیرم چرا که با درک حقیقت هنوز هم دوست دارد زندگیش آن جوری باشد که همیشه در رویاها به دنبالش بوده... دلم دوست ندارد باور کند که دوست ندارد ...  نمی خواهد باور کند که ما آدم ها موجوداتی انتخابگریم....از رویایی بودنش می ترسم... میترسم آنقدربه زیبایی ها فکر کند ... آنقدر چشمانش را روی حقیقت ببندد  که از درون بشکند...

خدایا 

 دلم دریاست دریایی پر تلاطم که طول امواجش آسمان را می شکافد وبرای رسیدن به خورشید زیبایی ها آسمانها را طی می کند وقطره قطره همانند پاکی باران باز به دریا می پیوندد... وشاید ....نه ....حتما ... آن خورشید روشنگر آسمان دیگریست که آبی تر از قلب من وبارانی تر از چشم من است....خدای من قلبم خسته است...خسته از هر چیز و کسی..خسته از دنیا...از مردم ...از درختان...از شکوفه های بادام و حتی بی تفاوتی خورشید.... اما هنوز امید وار است . هنوز در اعماق وجودش با امید به تو منتظر خورشیدی زیباست که روزی روزگاری  آسمان قلبش را روشن کند وقدر احساسش را بداند ...شاید روزی خورشید محبتش را به او ارزانی کرد ....

خدای من 

دعا کن هیچ وقت دلم غروب وتلخی انتظار را باور نکند و حتی اگر روزی انتظار ... لحظه های تلخ را برایش به ارمغان آورد بتواند با امید به تو هر چه زودتر فراموش کند...اما دلم می داند... میفهمد...ایمان دارد... دیگر طلوعی  نخواهد داشت ... و من می دانم خورشید غروب میکند شب با تمام ستاره ها از راه میرسد واو همچنان منتظر است.... آن زمان ...دریا سکوت خواهد کرد.زیرا که او هیچ گاه غروب وتلخی انتظار را باور نخواهد کرد....

خدایا مرا به بی نهایت برسان

---

پ. ن:

 تکراری بود ...اما برای من !!! نمیدونم نگفتنش بهتر است ...

1 اسفند

حکومت اون ملعون 
نمیدونم چی بگم 
واقعا که نمیدونم چی بگم 
با این همه بازم ارزو میکنم خداوند شما رو هم هدایت کنه 
و سرتون رو از زیر برف در اره 
اخه ما ادما شدیم مثل کبک و سرمون رو کردیم زیر برف و فکر میکنیم که ما که چیزی رو نمیبینیم هیچی نست و همه جا استتار شده 
ای وای به این مردم کبک صفت

گذشت اون زمانها که وقتی واسه یه دختر خواستگار میامد ،دختر روش نمیشد تو خونه سرش رو بلند کنه...گذشت اون زمان که دختر میگفت هر چی شما بگید...شاید ناراضی بودا اما تفکرش این بود دست ...ــــــری سایه سری ...گذشت اون زمان که دختر قربانی تفکرات اشتباه خانواده ها میشد...

حالا ما پرو پرو تو چشمای بابا زل میزنیم میگیم نمیخوام ازدواج کنم...

حالا ما پرو پرو در جواب بابا که میگه کسی رو دوست داری ؟؟ سرخ نمیشیم و رک میگیم آره بابا جون

حالا دیگه اگه بخوایم با یه پسر حرف بزنیم دست و دلمون نمیلرزه...

حالا دیگه دخترا مرد شدن و پای حرفشون میمونن...

حالا دیگه دختر و پسر نداره خواستن ...

حالا دیگه ....

نمیدونم شرم وحیای اون زمان بهتر بوده یا جسارت این زمان !!!

صیاد لحظه ها

بوسه زند زخم به پیشانی ام 

فکر نمک کن که بشورانی ام

من غزلم ، یک غزل آبدار 

تر نشوی این همه میخوانی ام

شعله بکش تا سخنم تر شود

آب بیاور که بسوزانی ام

سینه دریاست دلم،دل که نیست

تشنه یک لحظه طوفانی ام

نیست به جز در دل تو جای من

جای خود ای کاش که بنشانی ام

از دفتر ممنوعه

. خستگی ام را دریاب.تنهایی ام را حس کن.دیگر نه حوصله گفتن دارم نه نوشتن...چه فایده وقتی نخوانی...چه فایده وقتی ذوق درونت خفته. چه فایده وقتی دلت از من و دنیا فراری ست...نمی دانم برای خودم دل بسوزانم یا برای شادی روزهای زیبایی که شد خاطره ته صندوقچه قلبم...نمی دانم برای خودم نگران باشم یا آینده ای که من برایت ساختم...شاید واقعیت، خوره افکار پوچ و منفی من نباشد و تو شادی و تنها نیستی....شاید نگرانی من مثل احساس در درون تو راهش را گم کرده و دیگر صداقت نمیفروشد...حسادت میکنم به هر چیزی که به تو مربوط میشود...حتی به خاکی که سنگفرش قدم های مغرور توست...گفتم حسادت!!! اما نه حسادتی که از تنفر باشد...به خاک حسادت میکنم چون میزبان قدمهای توست...شاید این مزخرفات از نظر تو ضعف درونی من باشد...اما عزیزم اشتباه نکن...به چشمانم نگاه کن....ببین ضعف است یا عشق..

استوارم چون کوه...خندانم ...شادم...به سادگی ،  نبودن ونخواستن تو را مهر تایید میزنم. با اینکه اشک هایم  فرصت دیدن را میگیرند از من....هر کس نداند تو میدانی...تو هم ندانی خدا میداند که چگونه جنگیدم...خدا شاهد است که چگونه از پای ننشستم تا  به دل شیفته ام بفهمانم نمیشود.نمیخواهد تورا...

دل ساده ام ...چقدر دلم برایش میسوزد.باور ندارد شکسته...باور ندارد نباید ببخشد...باور ندارد بازی خورده...هنوز بر سر عهد است...هنوز بیاد تو روزها را سپری میکند و شب را صبح... هنوز خوبی های تو ورد زبانش است...هنوز اگر کسی جسارت کند خود را مقصر میکند...هنوز دلیل و برهان میآورد که  هنوز بر سر عهدی...دلم میداند که این حقیقت غیر از این است.اما راضی میشود. به همین دروغ راضی اش میکنم با اینکه میدانم آگاه است به راز سر به مهر زندگی ام...واقعیت را فقط من میدانم وتو...

" همیشه کسی بوده و هست که به صداقت چشمانمان هیزم تر بفروشد و برای بستن بخت احساسمان پنجاه  یا شاید شصت بار صلوات نذر کند...تو هم که ندانی ..من میدانم که کسی هست  ،کسی که تو از او یاد گرفته ای ، که هروقت  هفتاد روز دلتنگت شدم برای دیدار هفتاد و دومین روز جدایی مان چشمهایت را  از من بدزدی تا من نگاه متاهلم را به چشم های مجرد تو ندوزم..."

از صبح طپش قلب دارم ...نفسم  سخت بالا میاد   فک کنم دارم میمیرم به امید خدا !!

بازی ....

اگه ماهی از سال بودم:           بهمن

 اگه یک روز هفته بودم:           4 شنبه

اگه یک عدد بودم:                    هشت

اگه جهت بودم:                        شرق

اگه همراه بودم:                      اول

اگه نوشیدنی بودم:                 نسکافه

اگه گناه بودم:                         بوسه

اگه درخت بودم:                      سرو

اگه گل بودم:                          تلاله

اگه آب و هوا بودم:                 سرد

اگه رنگ بودم:                        زرد

اگه میوه بودم:                       شلیل

اگه پرنده بودم:                       پروانه

اگه صدا بودم:                        دلنواز

اگه فعل بودم:                        میتوانم!

اگه زمان بودم:                        آینده

اگه یک خیابان بودم:                 یکطرفه

اگه یک فیلم بودم:                  سالت

اگه یک پزشک بودم:               کودکان

اگه یک پنجره بودم :                رو به جنگل 

اگه یک ساز بودم:                   قانون

اگه یک تاریخ بودم:                 1تیر 90

اگه یک کتاب بودم:                  آتیلا

اگه یک شاعر بودم:                شهریار

اگه طبیعت بودم:                    کوه

اگه حس بودم:                       آرامش 

اگه یه شکلک بودم                :                       

اگه یکی لوازم آرایش بودم :      خط لب 

اگه از حیوانات بودم:                  یوز پلنگ

اگه شهر بودم :                        شیـــــــــــراز

اگه کشور بودم :                      ایـــــــــــــران

اگه دین بودم :                          اسلام

1

2

3

محبوبه " ترنم بوستان " به این بازی دعوت شد....